Hafta sonu bir dernek tarafından düzenlenen ve Oktay Usta’nın geldiği bir yarışmada pastalar kategorisinde dantelli pastamla 3. oldum. Pastamın dereceye girmesi beni çok gururlandırdı.
öyle bir yarışma olduğunu öğrendiğim andan itibaren nasıl bir pasta yapacağımı düşünmeye başladım. Her çeşit butik pastayı yapabilirdim ama bu sefer hiç denenmemiş, değişik bir şey olsun istedim. Bu arada dantel fikri geldi, videolarını izledim, olabilirdi. Çok da şık duruyordu. Ama bunun benim pastam olması için videolardan farklı bir dantel modeli aramaya başladım. Bulduğum bir modeli pastaya uyarladım ve şablonunu çıkardım.
Sıra geldi içini tasarlamaya. İçinde de değişik bir şeyler yapmak istedim. Daha önce gördüğüm bir fikir geldi aklıma, üç renkli katlar. Pandispanyaları açıktan koyuya doğru sıralayacaktım: Sade, kahveli ve kakaolu. Bu da tamam. Ara kreması için fazla düşünmem gerekmedi. En son yaptığım kakaolu fındık kreması çok beğenilmişti. Aralarına da kavrulmuş fındık parçaları koyarsam nefis olurdu.
Pastayı evde yapıp götürmemiz gerekiyordu. Ne olur ne olma ispat etmem gerekir diye yapım aşamalarının hepsini fotoğrafladım. Gerçekten de beklediğim oldu ve jüri üyelerinden birisi ev yapımı olup olmadığını sordu. İşte cevabı, aşama aşama pastanın yapılışı:
Pandispanyalar tek tek yapıldı. Pasta için birer katını kullandım, diğer katları başka pastalarda kullanmak üzere derin dondurucuya kaldırdım.
Ara kremasını yapıp ara katlara sürdüm. Fındık kreması ile bütünlük oluştursun ve tadı güzelleşsin diye de fırında biraz kavurduğum fındık parçalarını ekledim.
Orada pastanın bir süre bekleyeceğini biliyordum, Üzerindeki kremanın erimemesi için Süt reçelinin arasına sürülen kremayı kullandım. Krema ve krem şanti ile yapılıyor. Üzerini bu krema ile kaplayıp donması için dolaba kaldırdım.
Sıra geldi en önemli aşamaya, danteli yapmaya. Şablonu pişirme kağıdının üzerine çizdim. Çikolatayı Bem Mari usulü eritip sıkma torbasına koydum. Torbanın ağzını azıcık kesip başladım danteli işlemeye. Çizilmiş yeri ters çevirip tüm çizgilerin üzerini çikolata ile doldurdum. En zor aşaması buydu.
Bundan sonra beklemek gerekiyordu. Çikolata dağılmayacak kadar kuruyacak ama kuruyunca da kırılmayacaktı. Aralıklı olarak kontrol ettim ve oda ısısında kendi halinde kuruyan çikolatayı sonunda pişirme kağıdı ile birlikte pastanın kenarına yapıştırdım.
Kenarı bu kadar süslü olunca üzerine daha sade bir şeyler koymam gerektiği söylendi. Onun için de çikolatadan yapraklar yaptım. Bildiğimiz çiçek yapraklarının üzerine fırça yardımı ile çikolata sürüp dolapta soğuttum. Daha sonra yaprağı zedelemeden çikolatadan ayırdım. İyi ki birkaç yaprak fazladan almışım, Bir iki yaprak heba oldu çünkü.
En önemli kısım en sona kalmıştı. Çünkü pişirme kağıdını çikolatadan sıyırmak için iyice donması gerekiyordu. Ben her şeyi bitirdiğimde artık gecenin ilerleyen saatleri olduğu için bu işlemi sabaha bıraktım. Ama kağıt sıyrılırken çikolata zedelenirse diye B planım da yoktu. Kaderime razı olacaktım. Sabah erkenden ilk işim yavaşça pişirme kağıdını ayırmak oldu. Başarmıştım. Gururla pastamı taşıma kabına koydum ve zamanı geldiğinde yarışma alanına götürdüm.
Benim için güzel bir tecrübe oldu. Pek çok ders aldım. Tecrübelerimi belki farklı yarışmalarda kullanırım. Pes etmek yok, yola devam….
Çok güzel olmuş gerçekten.
Bu çikolata erimiyor mu öyle olunca ben yaptım donmadı eridi hep
Bu ertesi günkü hali. Kesinlikle erimiyor. Belki kullandığınız çikolatadan kaynaklanıyor olabilir. En az %70 oranındaki bitter kuvertür çikolata ile yaptım. Devamlı da buzdolabında durdu. Belki de tam katılaşmadan üzerine koymuş olabilirsiniz. Çünkü öyle bir aşamada pastaya koyacaksınız ki ne çok yumuşak olup pastanın üzerinde eriyecek ne de çok katılaşıp şekil alırken kırılacak. İkisinin arasında bir zamanlama olmalı. Bir kez daha deneyin derim.