Diş hekimimiz Elif doğum yaptı ve küçük, minik, tatlı bir kızı oldu. Ben de bebek görmeye giderken değişik bir şeyler yapmak istedim ve İpek için sevimli pespembe kurabiyeler hazırladım. Hem ailesi hem de yakınları için güzel bir hatıra olsun istedim.
Kurabiyelerin bir kısmı papatyalarla süslü.
Diğerleri ise uyuyan bir bebek şeklinde. Uykusu hep düzenli olsun, annesini fala yormasın, üzmesin diye. Bu uyuyan bebeklerin de pembe bereleri var.
Kurabiyeleri yaptıktan sonra bir de güzelce paketleyip pembe kurdelelerle süsledim. Ortaya çok sevimli şeyler çıktı. İpeğimizi görmeye gittik. Şu an için minyon bir kız gibi duruyor. Küçücük bir ağzı var. Oldukça da uslu bir bebek (maşallah!).
Annelik çok değerli ve güzel bir şey. İsteyen herkesin bu duyguyu tatması lazım. Hep derler ya “anne olunca kıymetini anlarsın” diye, gerçekten tamamen doğru. Ancak o duyguları tattıktan sonra insan annesinin kıymetini ve ne demek istediğini anlıyor. Bu kadınların doğasından gelen bir şey. “Anne olunca şöyle davranırım” diyemiyorsunuz, zaten olunca olması gerektiği gibi davranıyorsunuz. Bebeğine aşı yapılırken gözünden yaşlar dökülen annelerimiz bile var. Allahım isteyen herkese çocuk sevgisini tatmak nasip eylesin…
